برای پدرم ... فرشته ی نگهبانم

پدرم!

گرچه خانه ما از آینه نبود؛ اما خسته‏ ترین مهربانی عالم، در آینه چشمان مردانه‏ ات، کودکی‏ هایم را بدرقه کرد، تا امروز به معنای تو برسم.

می‏خواهم بگویم، ببخش اگر پای تک درخت حیاطمان، پنهانی، غصه‏ هایی را خوردی که مال تو نبودند!

ببخش اگر ناخن‏ های ضرب‏ دیده ‏ات را ندیدم که لای درهای بسته روزگار، مانده بود

و ببخش اگر همیشه، پیش از رسیدن تو، خواب بودم؛

اما امروز، بیدارتر از همیشه، آمده‏ ام تا به جای آویختن بر شانه تو، بوسه بر بلندای پیشانی‏ ات بزنم.

سایه‏ ات کم مباد ای پدرم!

این، تصادف قشنگی است که امروز در تقویم، کلمات هم‏ معنی، کنار هم چیده شده‏ اند. یعنی در دائرة المعارف عشق، پدر، ترجمه علی علیه ‏السلام است.

پدرم ؛ به حرمت شرافتت می ایستم و تعظیم می کنم