تولد دورِ همی

پنج شنبه یعنی دیروز تشییع جنازه ی خاله جون بود و باباجون و مامان جون که هنوز مشکی شون رو بخاطر فوت عموی عزیزم از تن درنیاورده بودن متاسفانه دوباره عزادار شدن و به مراسم تشییع خاله ی خوبمون رفتن.

بابای خوبم بهت تسلیت میگم و از خدا میخوام که انشالا شما سالم باشی و سایه ات سالیانِ سال بالای سر ما باشه.

اما عصر از اونجایی که همینجور غصه ام گرفته بود و ناراحت بودم یعنی یه جورایی تو ذوقم خورده بود که همه ی برنامه هام به هم خوردن تو اتاق زدم زیر گریه

آخه خیلی ناراحت بودم دلم گرفته بود حسابی، البته بگما همش بخاطر تولد نبودااا

آخه این بابا سعیدت هم یه خورده رو اعصابم راه رفت و ناراحتم کرد و این شد که همه چی دست به دست هم داد تا این بغض لعنتی بترکه و حسابی گریه کنم

ولی از اونجایی که من آدمی نیستم که به این راحتیا ببازم در یک حرکت انتهاری تصمیم گرفتم یهو بلند شدم و شما رو بردم تو حمام کلی آب بازی کردی و خودمم حمام کردم بعد اومدیم بیرون و زنگ زدم به مادرجونت (مادرِ بابا)، و گفتم اگه عمه فروغ اینا میان امشب ما میخوایم یه کیک بگیریم و دورِهم باشیم

اینجوری شد که با همون حالت قهر، با باباسعید رفتیم قنادی و یه کیک گرفتیم و بادکنک و کلاه و فشفشه هم خریدیم رفتیم خونه ی مادر اینا

مادر جون هم زحمت کشیده بودن واسه شام تدارک دیده بودن میرزاقاسمی و ماکارونی درست کرده بودن عمع فروغ اینا هم اومده بودن

اما هنوز ته دلم خوشحال نبودم، نه بخاطر بابا سعیدهااا، نه نه، واسه اینکه تو اولین تولد تو، مامان و بابام نبودن

همینجور غصه دار بودم و الکی سعی میکردم چیزی نشون ندم که یهو گوشیم زنگ خورد

مامان جون بود زنگ زد گفت در رو باز کن ما پشت ِ دریم واسه پسرمون کادوی تولدشو آوردیم

وااای خدای من، اصلا باورم نمیشد. از خوشحالی داشتم بال در میاوردم رفتم دنبالشونو اونا هم اومدن خونه ی مادر اینا

بابا جون زحمت کشیده بودن یه سه چرخه واسه شما خریده بودن و مامانجون هم یک پیرهن و شورت که عکسشو نو میزارم واست

دیگه اینجوری شد که یه مهمونی کوچولوی دورِهمی واسه تو عزیزدلم گرفتیم

مادر و پدر و عمه فروغ و عمه الهام هم زحمت کشیده بودن کادو دادن که از همین جا از همتون تشکر میکنم.